راه زندگی

«راه زندگی»
هر کدام ما مسیر پر پیچ و خمی برای زندگی خود دارد. مسیری با هزاران پستی و بلندی و زمین خوردن های بسیار و خطاها و اشتباه های خاص خود. مسیری که هیچ کس از ترس های لحظات نفس گیرش خبر ندارد.

مسیر زندگی هیچ کس با دیگری قابل مقایسه نیست. اساسا مسیر زندگی هیچ کسی قابل قضاوت نیست. همان مثل معروف که می‌گوید «تو با کفش های من راه نرفته ای».

امشب که آخرین شب بیداری جان و دل است و هر کس از ما در خلوت شب می‌خواهد مسیر زندگی خودش را مرور کند‌، مراقب باشد خودش را تنها با مسیر طی شده خودش مقایسه کند نه مسیر دیگری. شهامت عذرخواهی را بیاموزد اما نه برای امشب، برای تمام روزهای زندگی اش.

برنامه اگر برای خوب شدن حال دل دلمان چیدیم. برای اتفاق های پیش بینی نشده هم سهمی بگذاریم، از نظر زمان نمی‌گویم، از اینکه بدانی همه چی در دستان تو نیست و تو تنها به اندازه خویش در تلاش خواهی بود...
میخواهم بگویم در قول و قرارهایت با خدا، با خودت هم مهربان باش که او با تو بسیار مهربان است

امشب در فرازهای عاشقانه جوشن کبیر، آنجا که می‌گویی تو بهترین خالقی، تمام زیبایی هایی که دیده ای مرور کن،
آنجا که می‌گویی ای پوشاننده خطا، به این جا بیاندیش که بیا ما هم چون او پوشاننده خطا باشیم.

امشب در مسیر دلبرانگی خودت با خدا، حال دلی ناب برایت آرزومندم...
التماس دعا
ارادتمند: پرستو