مهندس
حدود ساعت ۳:٣٠ است، بیدار میشوم. سر جاده میایستم و با اتوبوس باید به کارخانه بروم. حوالی ۶:٣٠ صبح به کارخانه میرسم. نسکافه ای آماده میکنم تا بویش خواب از سرم بپرداند. به آزمایشگاه تحقیق و توسعه واحد خودم میروم و وضعیت را ارزیابی میکنم. واحد من اولین واحدی بود که باید شروع به کار میکرد. بعد به اتاق بازرسین کنترل کیفی میرفتم و از آنها یک وضعیت استعلام میکردم، آن روزها همزمان هم مدیر کنترل کیفی بودم و هم مهندس واحد تحقیق و توسعه. در جلسات مهندسی با کنترل کیفی باید خودم را هم خوب نقد میکردم.... برشی از یک روز کاری در سال ۱۳۹۶
حالا به بهانه امروز و #روز_مهندس نمیدانم از بیداری هایش بگویم یا از امضایی که باید بزند تا قطعهای حکم تایید بگیرد برای خروج از کارخانه؟ از استرسهای ایمنی اش بگویم یا روزها و ماهها در آزمایشگاه کار کردنش برای رسیدن به یک قطعه خوب مهندسی؟ از محاسبات طولانی بگویم یا شبیهسازیهای چند روزهاش؟ روزها در سایتهای معدنی در بیابان ماندش برای رونق معدن؟ گرمای بیش از ٧٠ درجه را در سایت های عسلویه تحمل کردن یا...
به قول استادم، پروفسور صبور، «مهندسی کسی است که باید برای یک مسئله به روشی یک راه حل پیدا کند».
قصه ما با رشتههای دیگر آنجا متفاوت است که اینجا دانش باید به کار گرفته شود. شاید علوم پایه به بازده ١٠٠ درصدی فکر کنند اما مهندسی با بازده بسیار کمتر از ١۰۰ درصد توربین را ساخته است. مهندس واقع گراست. چون عدد صد درصدی فعلا در جهان ممکن نیست! کسی که باید این عدد را پیوسته ارتقا دهد، مهندس است.
روزهایی در آزمایشگاه بعد از ١٨ ساعت کار متوالی، گاهی مثل همین تصویر در آزمایشگاه کامپوزیت دانشکده فنی مهندسی به یک کنج خیره و در افکارم غوطهور میشوم. خستگی های من با دیدن نتایج تست قطعه از تن به در میرود.
بخشی از رشد صنعت ما مرهون تلاش مهندسی است. کسانی که بارها شکست خوردند تا به دستاوردی عظیم برسند. این روز را به کسانی تبریک میگویم که در برابر شکستها تاب آوردند و در نهایت به نتیجهای عالی رسیدند.
از خودم بگویم، مهندسی مرا هر روز بیشتر عاشق جهان کردهاست. اگر بگویم چه ها میبینیم در اعماق مواد، شما نیز عاشق خالق این جهان میشوید...
روز مهندس بر مهندسان و به ویژه مهندسین مواد که جزو مهندسان رشته های مادر محسوب میشوند، صمیمانه تبریک میگویم.🌹🌹🌺🎊
«طربسرای محبت کنون شود معمور/ که طاق ابروی یار منش مهندس شد» #حافظ