نقد (2)

امروز لابلای پیام‌های روز مهندس، یکی از دوستانم نوشته بود «تبریک به تو دوست همیشه دست به نقد (انتقاد) » نمی‌دانم این نگاهم در بررسی ژنتیکی است یا اکتسابی، اما هر چه است، آدم‌هایی که بیشتر دقت می کنند، رنج درونی عظیمی را متحمل می‌شوند.

بخش مربوطه صنعت و معدن را شروع به مطالعه کردم و تناقض‌ها را بیرون کشیدم، خط به خط اشاره کردم و در نهایت در پایان گزارش گفتم بر اساس این وضع موجود بررسی شده، مطلوب تصور شده برای ایران، اصلا قابل اتکا نیست. مطلوب زمانی خوب طراحی می‌شود که وضع موجود را خوب ارزیابی کرده باشیم.

روی این صندلی که نشسته بودم، سختی کار آنقدر برایم ملموس شد که حد نداشت. قلم زدن برای ایران، خواندن برای ایران، نقد برای ایران، ارائه طرح برای ایران و... بار مسئولیت سنگینی دارد. به طوری که تو را پیش از طلوع بیدار می‌کند که کار کنی برای ایران. باید مدل‌ها را بشناسی، کسب و کار را بهفهمی، فرهنگ را بخوانی، مفهوم آبادانی و شاخص رفاه را بشناسی و هزاران مورد دیگر که تنها مقدمه آن در دانشگاه تدریس می‌شود.

پس از آن دیدم، سخت‌تر از کار برای ایران، نقد برای ایران، نقد خود آدمی است. اینکه #انسان بنشیند روبروی خودش و حالا تناقض‌های خودش را بیرون بکشد. نفس سرکش خودش را ارزیابی کند. شاخص رشد خودش را تعیین و وضعیت ارتقای درونش را بررسی کند. 

از نگاه من اگر کسی در نقد خودش موفق شود و وضع موجود خودش را به خوبی ارزیابی کند، در ترسیم وضع مطلوب کشورش هم موفق تر عمل خواهد کرد. چرا که وضع مطلوب کشور جمع وضع مطلوب مردمان آن کشور است. کلی که تاثیرپذیر از جزءهای بی کران است.

باید بتوانیم خودمان را به خوبی ارزیابی و اندازه‌گیری کنیم. باید #شاخص‌های_کلیدی_عملکرد خودمان را تعیین کنیم. به نظرم #اسفند ماه بهترین فرصت است که مفهوم شاخص کلیدی عملکرد (KPI) را یاد بگیرم و برای زندگی خودمان شاخص‌هایی تعیین کنیم. به قول #پیتر_دراکر «چیزی را که نمی‌توانید اندازه بگیرید، نمی‌توانید مدیریت کنید». پس مبادا از ارزیابی خویش غافل شویم و درون خویش را مدیریت نکنیم و در پی آن دیگران را مسئول حال بد خویش بدانیم. گاهی مدیریت بخش درونی ما مشکل دارد. غافل از خویش نباشیم.

برایتان پایان سال خوبی را آرزومندم. اسفند فرصت خوبی برای ارزیابی وضع موجود و نقد #خویشتن و ترسیم وضع مطلوب است.

ارادتمند شما: پرستو