واکسن بیماری پسا کرونا چیست؟

عوارض کرونا فقط ضعیف شدن بدن انسان، سخت‌تر نفس کشیدن نسبت به قبل، برهم خوردن هورمون‌ها و غیره نیست. کمی عمیق‌تر باید به قصه کرونا نگاه کنیم. کرونا منجر شد که تلفن‌های همراه هوشمند به بهانه آموزش مجازی به زندگی کودکان ما ورود پیدا کنند. حضور در شاد، روبیکا و شبکه‌های مشابه، کم‌کم کودکان و نوجوانان ما را ساعت‌های زیادی پشت صفحه‌های رنگی نگه داشت و اما این روند با کاهش التهاب کرونا همچنان افزایشی است. روندی که در صورت ادامه داشتن آن آسیب‌های روانی و جسمانی بالایی به نسل آینده ما خواهد زد.

تیفانی شلین در کتاب 6/24 خود نوشته است که طبق تحقیقات انجام شده‌ای «هر لحظه‌ای که ما به چشمان بچه نگاه می‌کنیم، سیناپس‌هایی در مغز بچه خلق می‌کنیم که برای پیام‌هایی همانند عشق، امنیت و ارتباط برقرار کردن با انسان‌های دیگر بسیار حیاتی هستند. ارتباط چشمی برای توسعه دستگاه عصبی سالم بسیار واجب است و رشد میلین را تحریم می‌کند که باعث می‌شود، بچه بتواند اطلاعات را پردازش کند و انتقال دهد». او در بخش دیگری از کتاب بیان کرده است که «طبق یک تحقیق 23 دقیقه طول می‌کشد تا یک نفر که سرکارش حواسش به چیزی مثل گوشی پرت شده است، بتواند دوباره روی کارش متمرکز شود-ما داریم وقت زیادی را از دست می‌دهیم».

حالا تصور کنید، عدم رشد کافی در ذهن کودکان ما در اثر استفاده بسیار زیاد از تلفن‌های همراه هوشمند و از رفتن تمرکز آن‌ها از یک‌سو و ورود ناخواسته آن‌ها در اثر کنجکاوی به فضاهایی که خوانندگانی از واژه‌های جنسی در آن زیاد استفاده می‌کنند، چه پیامدهای ناخواسته اجتماعی و فرهنگی را به‌دنبال خواهد داشت.

به‌خاطر دارم در سفر اخیر خود به کشور رومانی، یکی از همکاران اوکراینی من، نوزاد 10 ماهه خودش را به دفتر کارمان آورده بود. زمانی که من می‌خواستم ویدیو یک پنگوئن را به نوزاد او نشان بدهم. این همکار من، سریع صفحه تلفن همراه مرا خاموش کرد و موبایل را پنهان کرد و گفت: «ما نمی‌خواهیم دخترمان در این سن موبایل نگاه کند چون برای او خوب نیست و در صورت یکبار دیدن، برای او جذابیت پیدا می‌کند و بعد در خانه بهانه تلفن‌همراه می‌گیرد و سراغ موبایل‌های ما می‌آید و این برای سلامتی و رشد او خوب نیست».

من از این رفتار مسئولانه این پدر و مادر واقعا لذت بردم و درس عملی بزرگی را یاد گرفتم. پدر و مادر شدن گاه تا این اندازه سخت است که باید حواست به تمام جوانب رشد فرزندت باشد.

حالا که تب کرونا آرام گرفته و پیش از تشدید استفاده بیش از اندازه کودکان‌مان از تلفن‌های همراه هوشمند، باید به فکر پیدا کردن چاره اساسی و ایفای نقش مسئولانه باشیم.

 

 

سکوت و آرامش

انسان گاهی اوقات باید خودش را بردارد و ببرد به جایی که کسی نباشد

خودش را مرور کند

رفتارهایش را

گوش هایش را از شنیدن هر نوع نظر و قضاوتی به دور کند

تنهایی و سکوت را یاد بگیرد و روی مشکلاتش در فضایی آرام فکر کند

آنگاه تصمیم هایش را بگیرد

 

آدم باید خیلی مراقب باشد، مراقب زبانش که مبادا رنج هایش را افشا کند. رنج ها گنج های ما هستند

آدم باید روابطش را به دور از نظر دیگران نگه دارد. اگر دچار رفتارهایی ناشی از نظر دیگران شدیم، کارمان تمام است.

مراقب باشیم مستقل از نظر دیگران برای زندگی مان و روابط مان تصمیم بگیریم.

و تا میتوانیم به ضرورت حرف نزنیم. آدم ها ما را از راه منحرف میکنند و ناخواسته ما را به بیراهه میبرند، چون آنها از روزنه خود زندگی ما را میبینند و نه حقیقت ها را

 

سکوت پلی به سوی آرامش است.

دلتنگی

دلتنگی آدم را کلافه می‌کند

حوصله خیلی چیزها را نداری

یک بی قراری خاص است

می‌فهمی جانم؟

دلتنگی گمشدگی است

امیدوارم هر دلتنگی به سرمنزل برسد

زندگی واقعی

رولف_دوبلی در کتاب هنر شفاف اندیشیدن سخن نیکی گفته است، او گفته «از تخت خواب‌تان در هتل بتوانید برج ایفل را ببینید یا نبینید واقعا اهمیتی ندارد. اینکه بتوانید خواب عمیقی داشته باشید بسیار مهم‌تر است ...».

 

به گمانم سخن بسیار قابل تأملی است. چه بسا خیلی از ما لذت یک خواب عمیق را با خیلی چیزهای اشتباهی معاوضه کرده ایم

 

 

بی قراری

بی قراری یعنی نشنیدن آرامش، من آرامش را در کوهستان در یک نیمروز بهاری و آغاز هفته شنیدم، جایی نزدیک به خدا، جایی بنام کوهستان و تهی از وجود هر انسانی
جایی که خودم را شنیدم
گاهی خودت رو گوش بده تا آرامش را دریابی...
 

به وقت اولین صعود در  1400 به قله کلکچال 

روز دختر

فردا #روز_دختر است، روز ظرافت‌ها و زیبایی‌ها، روز موهای پریشان یا بافته شده با عشق، روز کسانی که نام گل‌ها با آن‌ها ماندگار شده و رنگ ها با وجود آن‌ها معنای دیگر پیدا کرده است.

حال در بین همین دختران که چنین وصف می‌شوند، گروه خاص تری هستند که هنر و زیبایی در برابر سخت کوشی آنها زانو زده و ادای احترام کرده است. دخترانی که برای تحصیل خود، برای امرار معاش خود سخت در #تلاش هستند و تار و پودها را بهم پیوند می‌دهند و نقشی دلبربا خلق می‌کنند، مثل همین دختران خطه سیستان و بلوچستان.

دخترانی که برای بار اول با هنر دست شان در نمایشگاهی ابتدای ورود کاخ سعدآباد آشنا شدم و از کالای دست ساز آنها استقبال کردم. رنگ های گرم دستبندها خبر از امید می‌دهد. آن‌ها هنوز به آینده ای روشن امیدوارند. آنها آینده‌ای می‌خواهند که در آن دغدغه تامین هزینه اولیه تحصیل نباشد. خلاف گفته برخی کاندیداهای ریاست جمهوری، باید بگویم این دختران دغدغه آرایش مو ندارند، آنها می‌خواهند مثل خیلی از دختران این سرزمین از سقفی برای درس خواندن و امکانات اولیه مناسبی برای زندگی برخوردار باشند.

سال‌ها تجربه زندگی در خوابگاه‌های دانشجویی و سفرهای متعددم به برخی نقاط کشور مرا با دخترانی آشنا کرد که از نظر هوش و توانمندی فوق العاده بودند و به راستی #قهرمان_زندگی خودشان به شمار می روند. دخترانی که وقتی برای خرید لوازم آرایش و بزم های آنچنانی نداشتند، اما ایده های ناب در چشم های دلبربایشان موج می زد. دخترانی که به ناحق آنها را دختری فاقد روحیه زنانگی خواندند اما کسی اشک ها و آرزوهای آنها را برای پوشیدن لباسی دخترانه با آن خنده‌های دلبربا ندید. دخترانی که باید سخت کار می‌کردند تا حتی از پدر و مادر خود مراقبت کنند، دخترانی که دلشان می‌خواست شاخه گلی روز دختر دریافت کنند و کسی به آن ها بگوید تو آنقدر زیبایی که جهان زیبایی اش را گویا از تو وام گرفته است.

من روز دختر را به تمام دختران تبریک می‌گویم اما به دختران سخت کوشی که همچون یک مرد برای زندگی جنگیدند و لطافت ها و ظرافت هایشان را پشت جدیت خود پنهان کردند تا در برابر سختی های روزگار قامت خم نکنند، ویژه و خاص تر تبریک می‌گویم.

امیدوارم یک روز تمام دختران سرزمین من در سطح عالی از عدالت، روز خود را جشن بگیرند و حال دل همه آنها عالی باشد.
💚☘️❤️
مراقب دختران سرزمین مان باشیم، مراقب کلاممان در برخورد با دختران باشیم‌، یادمان باشد تمام دختران زیبا و دارای روحیه لطیف هستند، مبادا دلی را برنجانیم.
ارداتمند: پرستو

 

گوشه تنهایی

گاهی روزهایی می‌رسد، حال و #حوصله خودت را هم نداری، چه برسد به دیگران. اصلا انگار نه گوشی برای شنیدن داری و نه سخنی برای گفتن.
چیزی سر ذوقت نمی آورد، چیزی شبیه گم شدن برای آدم رخ می‌دهد. از آن گم شدن ها که کسی هم دنبال‌ تو نمی‌گردد.
شبکه‌های اجتماعی ات را همین طور بی هدف بالا و پایین می‌کنی و حالا این وسط دو سه تا کامنت هم می‌گذاری، شاید ته دلت هم بگویی فلانی ها چه خوشند! البته که آنها هم همیشه خوش نیستند. تو ویترین بخش خوبش را می‌بینی، مثل من که هنوز با عوارض بیماری کرونا دست و پنجه نرم میکنم، لپ تاپم خراب شده، گزارش های کاری و درسی ام مانده و شرمنده استادم و مدیرهایم شده ام و...، اما تو هنوز عکس‌های طبیعت و تلاشم برای لبخند را در صفحه من می‌بینی.
البته اینکه اغلب آدم‌ها دردهایشان را داد نمی‌زدند هم قصه خودش را دارد. دوستی دارم که روزی با تسلط کامل‌ ارائه علمی اش را انجام داد و بر حال بدش مسلط شد و این در حالی بود که پدرش روی تخت آی سی یو بیمارستان بود.

این حرف ها را هم برای تو مینویسم و هم خودم. اگر هر وقت اینگونه شدی به یک سفر تنهایی و نوشیدن یک لیوان چای دارچینی در کنار خدا نیازمندی.
هیچ کس جز خودت و خدا حال تو را خوب نخواهد کرد.
راستی جاهای #دنج تنهایی هایت را محفوظ نگه دار، آدم گاهی باید همیشه به یک جای امنِ تنهایی فرار کند از وسط این همه قیل و قال بشر...

دوستتان دارم، مراقب خودتان و خوبی هایتان باشید که دنیا به‌ آن‌ها نیاز دارد☘️
ارادتمند: پرستو

 

سادگی

برای شاد زیستن ما به ساده زیستن نیازمندیم. من این را از طبیعت آموختم.

 

 

تصاویری از پلنگچال زیبا

نقطه آغاز

گاهی با خودم فکر می‌کنم #عشق یعنی هر بار جلوه زیباتری از معشوقت ببینی، به گونه‌ای که هیچگاه برایت تکراری نشود.
معشوقی که روز اول دل تو را لرزاند و گرچه هزاران دلبر دیگر‌ دیدی، اما او برای تو چیز دیگری است. وقتی اینگونه دچار می‌شوی، شبیه مجنون که در وصف لیلی گفت «اگر در دیده مجنون نشینی/ به غیر از خوبی لیلی نبینی»
شبیه این عشق، شاید علاقه مرحوم آقای ثابتی بود که قله توچال را قله عشق می‌خواند و چندی پیش در اثر ابتلا به کرونا درگذشت. او هر هفته میهمان این قله بود، خیلی دوست داشتم او را یکبار ببینم و بپرسم کدام جلوه توچال اول عاشقش کرد؟ و کدام جلوه عاشق ترش؟
می‌دانی هر آدمی یک نقطه شروع دارد، شروعی برای رها شدن و نوعی دلبستگی ناب، آدم رشد می‌کند اما نقطه شروعش یادش نمی‌رود، شاید کلکچال هم برای من آن نقطه شروع بود...
دماوند باشکوه است، دامنه آزادکوه دلربا، الوند اردیبهشتی ناب دارد و لاله های واژگون کرکسین (کرکس) مدهوشت می‌کند اما اینکه کدام قله تو را به این وادی کشاند، بحثی دگر است...
تو از نقطه شروعت بگو، چه چیز یا چه کسی را هربار ببینی، عاشق تر می‌شوی؟ آیا یافته ای آن نقطه را در این فصل از زندگی؟

 

مأمن آرامش

می‌دانی هر آدمی باید یک جایی را داشته باشد، هر وقت افکارش قیل و قال راه می اندازند، به آنجا پناه ببرد و کوهستان از نگاه من زیباترین مأمن آرامش است.
کلکچال همیشه زیبا

تست سلامت هم نشون داد که کرونا فقط حدود ٢۵ درصد از توان من رو کم کرده و یعنی کم کم داره از بدن من میره🙂
به وقت اولین کوهنوردی در سال ۱۴۰۰ در یک روز اردیبهشتی بارانی☘️